امام علی علیه السلام:اهل دنیا کسی است که خوابش بسیار باشد؛پرخوری وپرخوابی جان رافاسد می کنند وزیانبار است.

خواب قیلوله:

خواب قبل از ظهر تا ظهروبعد از نماز ظهر تا عصر است،که مستحب است واین خواب رفع کننده کسالت،هضم کننده غذاوموجب تقویت حافظه می شود.

خواب غیلوله:

خواب آخر روز است (یک ساعت قبل از غروب)که موجب بیماری وهلاکت انسان می شود.

خواب عیلوله:

خواب بین الطلوعین؛از فجر(نماز صبح)تا طلوع آفتاب که مذموم وبد می باشد.این خواب موجب فقر وباعث زشت شدن وزردی صورت وپوست می شود.

خواب حیلوله:

خواب بعد از ظهر یا خواب وقت ظهر است،چون این خواب حایل وفاصل بین ظهر ونماز (ظهر)است،حیلوله گویندوچون تاخیر نماز از اول وقت ناپسند است،خوابیدن در این وقت خوب نیست.

خواب رخصت:

خواب رخصت را خواب بعد از نماز عشا می گویند که موجب افزایش انرژی وبرکت روزی می شود.هریک ساعت خوابیدن بعد نماز عشا تا نیمه شب برابراست با 3ساعت خواب نیمه شب تا اذان صبح است.

خواب فیلوله:

خواب بعد از طلوع آفتاب است که کسالت آوروباعث تضعیف حافظه می شود.

خواب غفلت:خوابیدن در مجلس پند ویادآوری است.

خواب بدبختی:خوابیدن در وقت نماز است.