نوع انسان دائمآ درحال تبليغ است,تبليغ آنچه راکه عاشق است,

عده قلیلی مبلغ معبودواقعى يعنى خدايند,آنها به يقين مى دانندهرآنچه هست آفریده خداست,
اگرتعریف وستایشی است,مخصوص خالق مهربان است,لذابه دنبال دعوت به دعاوخواستن ازمعشوق
حقیقی اند,
درمقابل نيز عده کثیری به دلیل عدم بصیرت,مالکیت هرنعمتی را,بنام خودثبت,ونشانه قدرت خویش می شمارند,ووسیله ای برای آبرو,وابزاری به جهت فخرفروشی….
آنها کسانیندکه دائمآدرحال تعریف وتمجیدازخودند,
(شغل من,خانه من,ماشين من,فرزندمن….),
خودنمایی باامکانات مذکور,تبلیغى است زبانى و عملی,
درقلبى كه مملوازبت های گوناگون است,ديگرجایی برای عبادت ویاد
خدانمی ماند,وبه هنگام اقامه نماز,
جسم مان سوی کعبه وروح مان…..

بیچاره انسانی که میان این همه
خودنمایی ها,به دنبال خداست تا
نیازش رابراورده سازد,
(انسان مجذوب کاخ ها,ماشینها, تجملات….,راهی به سوی خدا
نمی یابد),

خودپرستی ودعوت به خود,
قائل شدن شریک برای خداست,
وضايع كردن تبليغات موحدين وانبياست,
مراقب اعمال خودباشيم,تااسير
وسربازشيطان نشويم,

بكوشيم تاامام زمان (عج) را,
تنها نگذاریم انشاءالله