شب که میشود دلم هوایت را میکند :

 

امشب سَری به آسمان دنیا زدم ؛

 

 همین چند لحظه ی پیش ! نگاهم که به ماه زیبا افتاد :

 

به ناگاه به یادت افتادم که چقدر جای صورت آسمانی ات

 

 بر سینه ی آبیه آسمان خالی ست مولاجان ..

 

به ماه گفتم هر چقدر هم که زیبا باشی

 

باز هم سهم ت از دنیا همین یک تکه آسمان است و بس ..

 

اما من خورشیدی دارم که اگر روزی بَنای تابیدن کند

 

 تو را شرمنده می کند ..

 

خورشیدی دارم که سهم ش تمام هستی و ماسِواست :

 

هر چه را که بخواهد در نگین انگشتری اش دارد …

 

 در گوشه ی نگاهش : به وجودش - هستی - برپاست

 

و به اشاره اش روزگار می گردد.. دلتنگت شدم :

 

می خواستم با نگاه به آسمان سلامی عاشقانه

 

بر محضرت روانه کنم

 

 تا بدانی از روی زمین این گوشه ی دنیا :‌

 

بی نهایت دوستت دارم مهدی جان ….

 

خاطرت آسوده آقاجان قلب من تا روز آمدنت

 

 فقط برای تو عاشقانه می تپد …