امام رضا(علیه السلام) نمازشب را نمازی با عظمت و مهم می‌دانستند و به یاران می‌فرمودند که:

خانه‌هایی که در آن، نماز شب خوانده می‌شود، به آسمان و ساکنان آسمان، روشنی و نور می‌دهند؛ همانطور که ستارگان آسمان برای ساکنان زمین
نورافشانی می‌کنند.

ایشان، وقتی یک سوم آخر شب می‌رسید، از رختخوابشان بلند می‌شدند.
بعد، درحالیکه به گفتن ذکر مشغول بودند و ذکر استغفار، یعنی استغفرالله ربی و اتوب الیه می‌گفتند، وضو می‌گرفتند، مسواک می‌زدند و به خواندن نماز شب مشغول می‌شدند.