یاد امام و شهدا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا (2) بعضی شبا ، وقتی بابا ، کنج دلش غوغا می شه ، یا بعضی وقتا دل شب ، وقتی که از خواب پا میشه ، میره یه گوشه می شینه ، آلبومشو وا می کنه ، خوب می دونم گذشتشو با اونا پیدا می کنه ، با اونا نجوا می کنه ، درد و دل این روزاشو، با اونا نجوا میکنه ، با اونا نجوا میکنه .- یاد امام و شهدا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا (2) می گم بابا اینا کین که با لباس خا کین (2) اما هزار تا کهکشون سر تا سر هفت - آسمون مونده به زیر پرشون ؟(2)- می گه پسرم نور دلم ، باغ گلم ، همه حاصلم ، الهی هیچ مسافری از رفیقاش جا نمونه ، تو هم دعا کن که بابا غریب و تنها نمونه ، بعد امام و شهدا زیاد تو دنیا نمونه،؛ زیاد تو دنیا نمونه . اینا تو آسمون من ستارهای سحرن . به جون تو برای من عزیزتر از برادرن . عزیز تر از برادرن . به کی بگم ، چه جور بگم ، بعضی هاشون تو بیداری ، بعضی ها شون تو رویا ها ، جلوه ی مولا رو دیدن ، جذبه آقا رو دیدن . - یاد امام و شهدا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا (2) می گم بابا ، چرا هر وقت پیش شما ، میون کل جبهه ها ،- اسم شلمچه که میاد(2)- ، چه سریه ، چه رازیه ، فوری بر افروخته می شی مثل شمع سوخته می شی ؟ می گه پسرم ای پسرم ، نمک نزن ، بازم به زخم جگرم . سر تا سر جبهه همش نور تجلی خدا بود به خدا آخر دنیا بود به خدا ، کرببلا بود به خدا . حضرت زهرای بطول با اینکه ما نوکرشیم ، مادر ما بود به خدا ، مادر ما بود به خدا . اما میون جبهه ها شلمچه بیشتر از همه گرفته بوی فاطمه ، گرفته بوی فاطمه . شب حمله همهمه بود ، روی لبا زمزمه بود ، کی تو دلا واهمه بود ،- دعوا سر سربند یا فاطمه بود (3) - ذکر لبا وقتی که یا زهرا می شد ، همه گره ها مون وا می شد ، همه گره ها مون وا می شد . - یاد امام و شهدا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا (2) می گم بابا ، اینکه علم تو دستشه صبح دو کوهه مستشه (2) روی لباش یه زمزمست ، اینکه جلو تر از همست . بگو کیه ؟ این رفیقم که می بینی ، میون دار هیئتا بود ، مسجدی بود ، بی ریا بود ، با صفا بود ، با خدا بود . یه شب توی میدون مین آخر به آرزوش رسید . ترکشای خمپاره ها هر دو تا دستا شو برید . - یاد امام و شهدا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا ، دل می بره کر ببلا (2) این رفیقم پور احمده ، تو عاشقا سر آمده ، تو عاشقا سر آمده . دیگه مثلش نیو مده نیومده . عاشق با صفایی بود خیلی امام رضایی بود . این رفیقم که می بینی اهل نظر بود به خدا مرد سحر بود به خدا مرد خطر بود به خدا . یه شب توی میدون مین دیدم بی سر بود به خدا مرد خطر بود به خدا . این رفیقم که می بینی ، انیس و یار و یاورم ، عزیز تر از برادرم نور دو چشمون ترم وقت ودای آخرش می گفت بگو به مادرم از خدا خواستم همیشه ، که بر نگرده پیکرم . این رفیقم غلام علی ، نوحه خونه ، روضه خونه ، وقتی دل بابات می گیره ، شعر های او نو می خونه . آخرش حاجتمو من می گیرم یه روز از عشق تو مولا می میرم . قربونه کبو ترای حرمت (2) قربون این همه لطف و کرمت (2)
مشاهده شده در وبلاگ فرهنگی هنری
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات