فصل اول

حضرت آقا در فروردین سال ۱۳۱۸ در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد، ایشان دومین فرزند خانواده بودند.

پدرشان آقا سید جواد خامنه‌ای از یک خانواده علمای معروف تبریز بود و پدربزرگشان نیز امام مسجد جامع تبریز بود.

پدر ایشان از فضل و علم و اجتهاد معروف و نسبت به مال و منال از مناعت طبع برخوردار بود و به سبب تنگدستی برای رفع نیازهای اولیه زندگی گاهی مجبور می شدند که کتاب‌های مورد علاقه خود را بفروشند.

مادر بزرگوارشان نیز زاده ی نجف و لهجه نجفی داشت و با قرآن و دیوان حافظ مانوس بود و مانند پدر حضرت آقا از مناعت طبع در مال و منال برخوردار بودند.
حضرت آقا در دو مکتب خانه درس خوانده اند.
حضرت آقا ۶ ساله بودند که وارد مدرسه دارالتعلیم دیانتی به مدیریت میرزا حسین تدین شدند. ایشان در سال‌های اول، دوم و سوم به دلیل ضعف بینایی و فاصله با تخته سیاه در دروس احساس عقب‌ماندگی می‌کردند ولی از سال چهارم به بعد از شاگردان اول مدرسه به شمار می‌آمدند.

حضرت آقا در تجوید قرآن کریم و تلاوت آن با صدای خوش، زبانزد بوده و در مراسمات مدرسه و استقبال از شخصیت‌های معروف قرآن تلاوت می کردند.

قرآن را در دوران کودکی نزد مادر بزرگوارشان و سپس یکی از کسبه که قرائتش خوب بود به نام رمضانعلی آموختند و سپس به نزد استاد رمضانعلی یعنی ملاعباس جهت فراگیری بیشتر قرآن فرستاده شدند.

وقتی کلاس دوم بودن عمامه به سر می‌گذاشتند و علت امام گذاری زودهنگام ایشان این بود که در آن دوران مردم عادت به پوشاندن سر داشتند و چون آن زمان مردم کلاه پهلوی می گذاشتند و پدرشان حاضر نبودند، بنابراین چاره‌ای جز عمامه گذاشتن نبود.

ایشان از تمسخر عمامه مانند دیگر علمای دین در امان نبودند.

شایعه ها در آن زمان ها داغ بود به طوری که برای عموم مردم باور پذیر بود.

مشاهده شده در کتاب خون دلی که لعل شد/ محمد علی آذر شب/ ص ۳ الی ۲۰/ سال ۱۳۹۸.