مومنی در مملکت‌جباری زندگی می کرد.حاکم براو غضب کرد.آن مومن هم فرار کرد وپناهنده به یک مشرک شد.آن مشرک چند روزی ازاین مومن پذیرایی کرد.

وقتی این مشرک ازدنیا می رود،جهنم وآتش اورانمی سوزاند.صبح وشام به او غذا می رسانند.درآتش بود،ولی آتش به اواثری نداشت.

اگرکافرویهودی خدمت به یک حیوان کرده باشد،دردنیاوآخرت برای او اثروضعی دارد .چون کافررادر بهشت نمی برند،ولی اگرکارهای خوبی کرده باشد،عذابش نمی کنند،یااز عذاب او می کاهند.

مشاهده شده در کتاب حدیث دوست اثرحجه الاسلام والمسلمین حبیب الله فرحزاد،ص۱۹۰،۱۹۱.