به روي نديده ات قسم چشمان عاشقم در پي واژه اي مي گردند تا نامت را صدا كنند …

اما چه كند واژه ها و چه بي معناست هر واژه اي در برابر معناي وجودت …

از مهرباني « م » مي چينم …

 

از هدايت « ه » را …

از دادگري « د » را …

و از يوسف گمگشته « ي » را …

و گاهي كه دلم به اندازه ي تمام غروب ها مي گيرد …

و من از تراكم سياه ابرها مي ترسم …

و هيچ كس مهربانتر از تو نيست صدا مي زنم …

كجاست آن يوسف گمگشته مهرباني كه چراغ هدايت به دست در زمين دادگري كند ؟

كجاست مهـدي … ؟

مرا در ياب …

در انتظارت هستم و خواهم بود … بيا … بيا …

مهديا دل شكسته ام را به تو مي سپارم … دلدارم تو باش

« به اميد روز ظهور »

منبع : هفته نامه صبح صادق

صبحت بخیر آقای من آقای دلتنگی

 

صبحت بخیر آقای من آقای تنهایی

 

من دور افتادم ازت اما تو نزدیکی

 

امروزم و با تو شروع کردم که اینجایی

 

گناه مـن به انتـظــار تــو نشستنــه

 

نشسته عاشقــی گناهه عشق رفتنه

 

اگر که دلخوشی به من، گناه از تو نیست

 

اگــرکـه خیســه چشم تـو ، گنــاه از منه

 

اَللهم اَرنی الطلعه الرشیده

 

دیگــه جــونم به لـب رسیــــده

 

همه دنیا ازم بریده ، تو اما نــه

 

عهد میبندم دیگه اشکاتو در نیارم

 

ولــی سختـــه دووم بیـــارم

 

توی عشق تو کم میزارم تو اما نه

 

تو هفته ای دوبار توبه میکنی بجام

 

تو منتظرتر از منی تموم شه غیبتم

 

دروغ میگم عاشقم ولی بزار بیام

 

خدا کنه بهم نگی تمومه فرصتت

 

دعا بکن که خوب بشم اقا به حرمتت

 

یه کاری کن که من نشم دلیل گریه هات

 

یه کاری کن نشم دلیل طول غیبتت

حامد زمانی

 

دل بیقرار نیست

چشم انتظار نیست

“ادا در می آوریم”

بر لب دعای ندبه…

و دل غرق شهوت است

این انتظار نیست

“ادا در می آوریم”

آقا محب واقعی ات در میان ما

یک از هزار نیست

“ادا در می آوریم”

 

شب که میشود دلم هوایت را میکند :

 

امشب سَری به آسمان دنیا زدم ؛

 

 همین چند لحظه ی پیش ! نگاهم که به ماه زیبا افتاد :

 

به ناگاه به یادت افتادم که چقدر جای صورت آسمانی ات

 

 بر سینه ی آبیه آسمان خالی ست مولاجان ..

 

به ماه گفتم هر چقدر هم که زیبا باشی

 

باز هم سهم ت از دنیا همین یک تکه آسمان است و بس ..

 

اما من خورشیدی دارم که اگر روزی بَنای تابیدن کند

 

 تو را شرمنده می کند ..

 

خورشیدی دارم که سهم ش تمام هستی و ماسِواست :

 

هر چه را که بخواهد در نگین انگشتری اش دارد …

 

 در گوشه ی نگاهش : به وجودش - هستی - برپاست

 

و به اشاره اش روزگار می گردد.. دلتنگت شدم :

 

می خواستم با نگاه به آسمان سلامی عاشقانه

 

بر محضرت روانه کنم

 

 تا بدانی از روی زمین این گوشه ی دنیا :‌

 

بی نهایت دوستت دارم مهدی جان ….

 

خاطرت آسوده آقاجان قلب من تا روز آمدنت

 

 فقط برای تو عاشقانه می تپد …