امروزه ترس از کرونا همه را مشغول ذکر و راز و نیاز کرده است. این یعنی یادآوری فطرت انسانی.

مردمان فهمیدند خدا قادر متعال است و او باید درمان درد کند. بنابراین سجاده‌ها در منازل پهن، دست‌ها رو به آسمان است.

این روزها توسل به ختم المرسلین و ائمه اطهار(ع) پررنگ شده است. زیارت عاشورا، حدیث کساء، حدیث نور، آیه الکرسی، حمد شفا، دعای هفتم صحیفه سجادیه و ده‌ها ذکر و ورد مأثور از ائمه، این روزها منازل را نورانی کرده و نورانیت آن به فضا ساطع است.

کرونا به همه کس و همه جا سر کشید این ویروس فقط مختص به جهان سومی‌ها نیست، مختص به کشورهای در حال توسعه نیست، مختص به فقرا نیست. بلکه فقیر، غنی، شرقی، غربی، آفریقایی، آمریکایی همه را درگیر کرد. همه هم درد و همه هراسان و خائف‌اند.

یکی از مظاهر خداوند یعنی عدالت را این روزها دیدیم. جوامعی که غرق در زرق و برق بودند و همه چیز را در لذت دنیا می‌دیدند اما در اقصی نقاط عالم دست به دامان موعود و منجی خود شدند.

مسیحی‌ها مسیح را صدا می‌زنند، یهودی‌ها ماشیح را صدا می‌زنند، زرتشت سوشیانس را صدا می‌زند، هندو، کلکی و ویشنو را صدا می‌زند، بودا میتریه را صدا می‌زند، شینتو، داعو، طاعو و… همه صدا می‌زنند.

مسلمانان هم مهدی فاطمه را صدا می‌زنند. همان امام از نظر غایبی که فرمود: اگرشیعه‌ای در غرب یا شرق عالم مریض شود من به مرض او مریض می‌شوم و به تب او تب می‌کنم.

امروز باید بیشتر به یاد آقای مهربانمان باشیم به جای کاربرد واژه پر تکرار کرونا، با ذکر صلوات و تعجیل در فرجش، حضرت را یاد کنیم و برای سلامتیش دعا کنیم.

همان آقایی که فرمود : إنّي أمانٌ لأِهلِ الأرضِ كَما أنَّ النُّجُومَ أمانٌ لأِهلِ السَّماءِ؛ من مايه امان اهل زمينم؛ چنان كه ستارگان مايه امان اهل آسمانند.

یکی دیگر از مظاهری که این روز ها پررنگ دیده شد، یادآوری قیامت بود، خیلی وقت‌ها در فراز و نشیب‌های زندگی از این تعبیر استفاده می‌کردیم که قیامتی برپا بود یا آخر دنیا بود!

حقیقتاً کرونا شمه‌ای از آخر دنیا بود و فرد مبتلا به آن با تمام وجود مظاهر قیامت را مشاهده می‌کرد، همه از یکدیگر فرار می‌کنیم، دیگر خبری از صله رحم دید و بازدید و حتی عیادت نزدیک ترین و دلبند ترین اقوام نیست!

مگر در قرآن نفرمود: يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ قیامت روزی است که شخص از برادر خود فرار می‌کند از مادرش فرار می‌کند از پدرش فرار می‌کند. از رفیقش فرار می‌کند حتی از فرزندش فرار می‌کند. آن روز هرکس گرفتار خودش است و رایحه‌ای از آن روز را ما امروز در شیوع کرونا ویروس دیدیم.

واقعا به قیامت افتادیم، پس می‌شود عینک را عوض کرد. دید را عوض کرد و به واسطه این ویروس منحوس هم متنبه شد.

به امید روئیت خورشید

می گویند ملانصرالدین از همسایه اش دیگی را قرض گرفت. چند روز بعد دیگ را به همراه دیگی کوچک به او پس داد. وقتی همسایه قصه دیگ اضافی را پرسید ملا گفت دیگ شما در خانه ما وضع حمل کرد.

چند روز بعد، ملا دوباره برای قرض گرفتن دیگ به سراغ همسایه رفت و همسایه خوش خیال این بار دیگی بزرگتر به ملا داد، به این امید که دیگچه بزرگتری نصیبش شود.

تا مدتی از ملا نصرالدین خبری نشد. همسایه به در خانه ملا رفت و سراغ دیگ خود را گرفت. ملا گفت دیگ شما موقع وضع حمل در خانه ما فوت کرد. همسایه گفت مگر دیگ هم می میرد؟ چرا مزخرف میگی! و جواب شنید :چرا روزی که گفتم دیگ تو زاییده نگفتی که دیگ نمی زاید. دیگی که می زاید حتما مردن هم دارد!

این حکایت اغلب ما مردم است هرجا که به نفع ما باشد، عجیب ترین دروغ‌ها و داستان‌ها را باور میکنیم اما کوچکترین ضرر را بر نخواهیم تابید.

در لشــگـــر 27 محمـــد رســـول اللــه ‘ ص ‘
بـــرادری بـــود کـــه عـــادت داشـــت پیشـــانی شهـــدا را ببـــوســد !

وقـتــی خــودش شهیــد شــد بچـــه هــا تصمیــم گرفتنـــد بـــه تلافــیِ
آن همــه محبـت ، پیشـــانی او را غـــرقِ بــوســه کننـــد .

پارچـــه را کـــه کنـــار زدنـــد ، جنـــازه ی بـــی ســـر او دل همـــه شان
را آتـــش زد .

شهیـــد ‘ حـــاج محمد ابراهیـــم همــت 

فرمانده ای که صدام شخصا برای سرش جایزه تعیین کرد .
وی فقط با هشت نفر کلاه سبز در دشت عباس کاری کرد که رادیو عراق اعلام کردکه یک لشکر از نیروهای ایرانی در دشت عباس مستقرشده است.
درسال 1335 وارد ارتش شد سریعا به نیروهای ویژه پیوست .
فارغ التحصیل اولین دوره رنجری درایران بود .
دوره سخت چتربازی و تکاوری را در کشور اسکاتلند گذراند.
دراسکاتلند در مسابقه نظامی بین تکاوران ارتشهای جهان اول شد وقدرت خود وایران رابه رخ کشورهای صاحب نام کشاند .
وی اولین کسی بود که در دفاع مقدس نیروهای عراقی را به اسارت گرفت ، او طی نامه ای به صدام حسین او رابه نبرد در دشت عباس فراخواند صدام یک لشکر به فرماندهی ژنرال عبدالحمید معروف به دشت عباس فرستاد عبدالحمید کسی بود که در اسکاتلند از این ایرانی شکست خورده و هفتم شده بود.پس ازنبردی نابرابر و طولانی عراقیها شکست خورده و او شخصا ژنرال عبدالحمید را به اسارت میگیرد.
درسال 62به فرماندهی قرارگاه حمزه وسپس فرماندهی لشکر 23 نیروهای ویژه منسوب میشود. بخاطر رشادتش درجنگ به او لقب “شیرصحرا ” دادند.
وی در عملیات قادر درمنطقه سرسول براثر اصابت ترکش توپ به شهادت رسید . زمان شهادت رادیو عراق باشادی مارش پیروزی پخش کرد.
اینهاگوشه کوچکی از رشادت بزرگ مردی بودکه اکثریت ایرانیان او را نمی شناسند. او سرلشکر شهید “حسن آبشناسان ” بود فرمانده شجاع نیروهای ویژه ایران ..