سردار شهید حسین همدانی

زیارت غدیریه امام هادی(ع)، سندی محکم بر ولایت امیرالمومنین علی(ع) است

 یکی از یادگارهای امام هادی(ع) برای شیعیان، زیارت مشهور به غدیریه است که استدلال های قرآنی، تاريخی و روايی بر ولايت حضرت اميرالمؤمنين(ع) را شامل می شود.

زیارت غدیریه، با بیان فضایل، سوابق دین‌داری، جهاد، سختی‌ها و محنت‌ های امام علی(علیه السلام) در دوران خود، نمونه کامل و جامعی از عقاید شیعه به مسئله ولایت حضرت امیرالمومنین(علیه السلام ) است که توسط امام هادی(علیه السلام) در روز عید غدیر در حرم جدشان امام علی(علیه السلام) انشاء کردند.

 زیارت غدیریه از زیباترین، اصیل ترین، بدیع‌ترین و پربارترین زیارت‌ها است، این زیارت، از فصاحت و بلاغت خاصی، از لحاظ لفظ و همچنین از نظر معنا، معانی بسیار ژرف و عمیقی را در بردارد که آن را از جایگاه خاصی برخوردار کرده است.

 علت طولانی بودن زیارت غدیریه نسبت به زیارت های دیگر، این است که این زیارت، دربردارنده معارف اصیل اسلامی است.

 زیارت غدیریه، سیره ائمه و معارف اصیل اسلامی را بیان می‌کند.

امام هادی(علیه السلام) در یکی از فرازهای این زیارت می فرمایند: ” و عادَتُکُمُ الاِحسان وَ سَجیَّتُکُمُ الکَرَم …” که سیره، جایگاه، شأن و اوصاف اهل بیت(علیهم السلام) را بیان می‌کند.

این زیارت شریف، شامل بخش‌هایی از تاریخ غدیر، فضایل قرآنی و فضایل آسمانی امیرالمومنین(علیهم السلام) است، این زیارت، یکی از مهم‌ترین منابع، برای دستیابی به فضایل آسمانی اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام)‌ و زیارت نامه‌های نقل شده از این خاندان مقدس هستند. 

اقدام بسیار مهمِ امام هادی(علیهم السلام) در این زیارتنامه، بیان شخصیت و جایگاه امیرالمؤمنین (علیه السلام) به واسطه بیان صد و پنجاه فضیلت مختصِ به امیرالمؤمنین(علیه السلام) است که در واقع می توان گفت این زیارتنامه امام هادی نوعی تعلیم و تربیت به شیعیان است. 

 زیارت غدیریه امام هادی( علیهم السلام) در بین شیعیان، غریب واقع شده است.

در کتاب‌های دعا و زیارت ها، زمان خواندن این زیارت، روز عید غدیر ذکر شده ولی میتوان آن را هرروز از نزدیک و دور خواند و شیعیانی که این زیارت را می خوانند، به محتوا و مضمون آن نیز، توجه کنند.

زرارة بن اعين گويد:
ابو جعفر امام باقر (ع) در تشييع جنازه‏اى از قريش حاضر شدند، من نيز در خدمتش بودم، عطاء بن ابى رباح از جمله حاضران بود، زنى در پشت جنازه ضجه مى‏ كشيد و ناله مى‏ كرد، عطاء به آن زن گفت: ساكت شو و صدايت بلند نشود وگرنه من بر مى‏ گردم، زن ساكت نشده، عطا برگشت.

من به امام باقر (ع) گفتم: عطاء برگشت. فرمود: چرا؟
گفتم: زن ساكت نشد او نيز برگشت. حضرت فرمود: به تشييع جنازه ادامه بده، ما اگر باطلى را با حق ديديم و بخاطر باطل، دست از حق بركشيديم حق مسلمان را ادا نكرده‏ ايم.

چون نماز ميت خوانده شد، ولىّ ميت به امام عرض كرد: برگرديد خدا شما را رحمت كند، كه آمدن، شمارا ناراحت مى‏ كند، امام برگشت، من به او گفتم: صاحب جنازه اجازه دادند برگرديد، من هم با شما كار خصوصى دارم، فرمود: به راهت ادامه‏ بده ما با اجازه او نيامده‏ ايم تا با اجازه او برگرديم. بلكه از اين عمل خواسته‏ ايم به اجر و فضل خدا برسيم، انسان هر قدر پشت سر جنازه باشد همان قدر اجر مى‏ برد.

?الامام الصادق و المذاهب الاربعه: ج 2 ص 555.

روزی دوستی از ملانصرالدین پرسید

ملا ، آیا تا بحال به فکر ازدواج افتادی ؟
ملا در جوابش گفت بله ، زمانی که جوان بودم به فکر ازدواج افتادم ….

دوستش دوباره پرسید خب ، چه شد ؟
ملا جواب داد بر الاغم سوار شده و به هند سفر کردم ، در آنجا با دختری آشنا شدم که بسیار زیبا بود ولی من او را نخواستم ،

چون از مغز خالی بود! بعد به شیراز رفتم : دختری دیدم بسیار تیزهوش و دانا ، ولی من او را هم نخواستم ، چون زیبا نبود ….

ولی آخر به بغداد رفتم و با دختری آشنا شدم که هم بسیار زیبا و همینکه ، خیلی دانا و خردمند و تیزهوش بود ، ولی با او هم ازدواج نکردم…

دوستش کنجاوانه پرسید دیگر چرا ؟
ملا گفت برای اینکه او خودش هم به دنبال چیزی میگشت ، که من میگشتم